欧阳徐青青
欧阳徐青青最新章节：
韩晓君轻轻一笑，说道：“看吧，他们自己已经乱了，东皇太一和老夫子，这个组合已经无法再限制住我们了
“灵宝算个屁，小子你也太小视神墓园中的东西了，好了，想进去就过来接招，不想去别浪费本王时间
“我想请你出来吃饭，有空吗？”凌熙直接约她
掂锅时，锅的走向是上下翻飞，而凡天手里的盆却是左右横扫
经过多少朝多少代近千年的经营，瓶山的洞室中已是殿阙重重，楼台殿阁胜过人间，不过那不死仙丹却未炼成
弥月城一行人，混在人群之中，狼狈不堪的跑了出来，不过尚秀小姐不时回头瞭望，似乎是在为一个人惋惜
“没想到道友在阵法禁制方面造诣非浅，先前还误以为道友畏战而逃，倒是在下小人之心了，还望道友莫怪
“聂小倩，你是我的，你不可以离开……”夜幕中突然传来一阵沉闷阴森的呼唤
很凶很凶的一个声音，透过电话传了过来
“好啊好啊，小姨，那你挑一块吧，我相信你的眼光，说不定可以挑出一件宝贝出来呢
欧阳徐青青解读：
hán xiǎo jūn qīng qīng yī xiào ， shuō dào ：“ kàn ba ， tā men zì jǐ yǐ jīng luàn le ， dōng huáng tài yī hé lǎo fū zǐ ， zhè gè zǔ hé yǐ jīng wú fǎ zài xiàn zhì zhù wǒ men le
“ líng bǎo suàn gè pì ， xiǎo zi nǐ yě tài xiǎo shì shén mù yuán zhōng de dōng xī le ， hǎo le ， xiǎng jìn qù jiù guò lái jiē zhāo ， bù xiǎng qù bié làng fèi běn wáng shí jiān
“ wǒ xiǎng qǐng nǐ chū lái chī fàn ， yǒu kòng ma ？” líng xī zhí jiē yuē tā
diān guō shí ， guō de zǒu xiàng shì shàng xià fān fēi ， ér fán tiān shǒu lǐ de pén què shì zuǒ yòu héng sǎo
jīng guò duō shǎo cháo duō shǎo dài jìn qiān nián de jīng yíng ， píng shān de dòng shì zhōng yǐ shì diàn quē chóng chóng ， lóu tái diàn gé shèng guò rén jiān ， bù guò nà bù sǐ xiān dān què wèi liàn chéng
mí yuè chéng yī xíng rén ， hùn zài rén qún zhī zhōng ， láng bèi bù kān de pǎo le chū lái ， bù guò shàng xiù xiǎo jiě bù shí huí tóu liào wàng ， sì hū shì zài wèi yí gè rén wǎn xī
“ méi xiǎng dào dào yǒu zài zhèn fǎ jìn zhì fāng miàn zào yì fēi qiǎn ， xiān qián hái wù yǐ wéi dào yǒu wèi zhàn ér táo ， dǎo shì zài xià xiǎo rén zhī xīn le ， hái wàng dào yǒu mò guài
“ niè xiǎo qiàn ， nǐ shì wǒ de ， nǐ bù kě yǐ lí kāi ……” yè mù zhōng tū rán chuán lái yī zhèn chén mèn yīn sēn de hū huàn
hěn xiōng hěn xiōng de yí gè shēng yīn ， tòu guò diàn huà chuán le guò lái
“ hǎo a hǎo a ， xiǎo yí ， nà nǐ tiāo yī kuài ba ， wǒ xiāng xìn nǐ de yǎn guāng ， shuō bù dìng kě yǐ tiāo chū yī jiàn bǎo bèi chū lái ne
